- Μάρκου
- Επώνυμο οικογένειας αγιογράφων από το Άργος. 1. Αντώνιος (τέλη 17ου – αρχές 18ου αι.). Αδελφός του Γεωργίου (2.), από τον οποίο διδάχτηκε την τέχνη της ζωγραφικής και συνεργάστηκε μαζί του στη διακόσμηση πολλών εκκλησιών της Αττικής. Ωστόσο και ο ίδιος, επικεφαλής συναδέλφων του, διακόσμησε με τοιχογραφίες πολλές εκκλησίες. Ιδιαίτερα γνωστή είναι η Αγία Παρασκευή του Μαρκόπουλου, οι τοιχογραφίες της οποίας ολοκληρώθηκαν το 1751· στη διακόσμηση του ναού εργάστηκε ως βοηθός του ο Γεώργιος Κυπριώτης. Το έργο του Μ. αντανακλά περιορισμένες επιρροές από τη δυτική τεχνοτροπία και θεωρείται περισσότερο αξιόλογο από εκείνο του αδελφού του. 2. Γεώργιος (τέλη 17ου – αρχές 18ου αι.). Εργάστηκε στην Αττική. Με τη βοήθεια των μαθητών του, Αντώνιου (ο οποίος ήταν αδελφός του), Νικόλαου Μπενιζέλου και Γεώργιου Κυπριώτη, ανέλαβε την εικονογράφηση πολλών εκκλησιών της Αττικής, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται η Μονή Πετράκη (1719), ο Άγιος Γεώργιος ο Χωστός (1727), ο ναός της Κοίμησης (1732) και η μονή της Φανερωμένης (1735). Ιδιαίτερα οι τοιχογραφίες που κοσμούν την τελευταία, θεωρούνται σημαντικά δείγματα βυζαντινής ζωγραφικής τέχνης. Παρότι η τεχνοτροπία που ακολούθησε ο Μ. εντάσσεται στο πλαίσιο της παλαιάς βυζαντινής παράδοσης, στον σχεδιασμό των μορφών διαφαίνεται η ύπαρξη επιδράσεων από την ιταλική τέχνη· αυτές οι επιρροές αποδίδονται στις εντυπώσεις που αποκόμισε από ένα ταξίδι του στη Βενετία το 1727. Ο Μ. φιλοτέχνησε επίσης τρεις φορητές εικόνες, οι οποίες βρίσκονται στο τέμπλο της μονής Φανερωμένης.
Dictionary of Greek. 2013.